Talha İbnu Musaarıf: İbnu Ebi Evfa (ra)`ya
"Resulullah vasiyette bulundu mu?" diye sordum. "Hayır"
dedi. "Öyleyse, kendisi vasiyette bulunmadığı halde insanlara vasiyeti
nasıl farz kılar veya emreder?" dedim. "Allah’ın Kitabını vasiyet
etti!" dedi. [Kütüb-i sitte, hadis no:5799;
Buhari, Vesaya 1, Meğazi 83, Fezailu’l-Kur’an 18;Müslim, Vasiyet 16
(1634);Tirmizi, Vesaya 4 (2120);Nesai 2,16,240)]
Haris el A’ver (ra): Mescide uğramıştım, gördüm ki
halk, zikri terk edip malayani konulara dalmış, konuşuyor. Hz. Ali (ra)`ye
çıkıp durumdan haberdar ettim. Bana: "Doğru mu söylüyorsun, öyle mi
yapıyorlar?" dedi, Ben: "Ben Resulullah (sav)`ın şöyle söylediğini
işittim: "Haberiniz olsun bir fitne çıkacak!" Ben hemen sordum:
"Bundan kurtuluş yolu nedir Ey Allah`ın Resulü?" Buyurdu ki:
"Allah’ın Kitabıdır. Onda sizden önceki (milletlerin ahvaliyle ilgili)
haber, sizden sonra gelecek fitneler ve kıyamet ahvali ile ilgili haberler
mevcut. Ayrıca sizin aranızda cereyan edecek ahvalin de hükmü var. O, hak ile
batılı ayırt eden ölçüdür. Onda her şey ciddidir, gayesiz bir kelam yoktur. Kim
akılsızlık edip ona inanmaz ve onun amel etmezse, Allah onu helak eder. Kim
onun dışında hidayet ararsa Allah onu saptırır. O Allah`ın sağlam ipidir. O,
hikmetli olan zikirdir, o dosdoğru yoldur. O, kendine uyan hevaları koymaktan,
kendisini (kıraat eden) delilleri iltibastan korur. Alimler ona doyamazlar.
Onun çokça tekrarı usanç vermez, tadım eksiltmez. İnsanı hayretlere düşüren
mümtaz yönleri son bulmaz, tükenmez, O öyle bir kitaptır ki, cinler işittikleri
zaman şöyle demekten kendilerini alamadılar: "Biz, hiç duyulmadık bir
tilavet dinledik. Bu doğruya götürmektedir, biz onun (Allah kelamı olduğuna)
inandık" (Cin, 1). Kim ondan haber getirirse doğru söyler. Kim onunla amel
ederse ücrete mazhar olur. Kim onunla hüküm verirse adaletle hükmeder. Kim ona
çağrılırsa, doğru yola çağrılmış olur. Ey A`ver, bu güzel kelimeleri öğren." (Kütüb-i sitte, hadis no:412;Tirmizi, Sevabu’l-Kur’an 14,
2908)]
İbni Abbas (ra): Nebinin hastalığı şiddetlenince
‘Bana bir kağıt getirin de benden sonra yoldan çıkmayasınız diye size bir
şeyler yazdırayım’ dedi. Hz. Ömer (ra) ‘Nebinin (sav) rahatsızlığı artmıştır,
yanımızda Allah’ın Kitabı var, o bize yeter’ dedi. Oradakiler ihtilafa düştü ve
gürültüler arttı. (Nebi)’Yanımdan kalkınız, yanımda tartışma uygun değildir’
dedi. [Buhari, Meğazi, 83; Müslim, Vasıyye, 22] Acaba Hz. Ömer Peygamberi
anlayamadı mı? Yoksa o damı Hadis-Sünnet düşmanı!
İbnu Abbas (ra): Resulullah (sav) muhtazar (ölmeye
yakın) iken evde bir kısım erkekler vardı. Bunlardan biri de Ömer İbnu`l-Hattab
(ra) idi. Resulullah (sav): "Gelin, size bir şey (vasiyet) yazayım da bundan
sonra dalalete düşmeyin!" buyurdular. Hz. Ömer: "Resulullah (sav)`a
izdırap galebe çalmış olmalı. Yanımızda Kur`an var, Allah`ın kitabı sizlere
yeterlidir" dedi. Oradakiler aralarında ihtilafa düştü. Kimisi:
"Yaklaşın, Resulullah (sav) size vasiyet yazsın!" diyor, kimi de Hz.
Ömer (ra)`in sözünü tekrar ediyordu. Gürültü ve ihtilaf artınca, (aleyhissalatu
vesselam): "Yanımdan kalkın, yanımda münakaşa caiz değildir!"
buyurdu. Bunun üzerine İbnu Abbas (ra):"En büyük musibet, Resulullah
(sav)`la onun vasiyeti arasına girip engel olmaktır!" diyerek çıktı.[Kütüb-i sitte, hadis no:5406;Buhari, Meğazi, 83;Müslim, Vasıyye,
22]
Ebu Cuhafe(ra): Ali’ye (ra) ‘Yanında Allah’ın
Kitabından başka vahiyden bir şey var mı?’ dedim. Dedi ki:‘’Hayır, tohumu yarıp
çıkarana yemin olsun ki Allah’ın Kuran konusunda bir adama verdiği kavrayış ile
şu sahifelerden başka bir şey bilmiyorum.’’ ‘’Bu sahifede bulunan nedir?’’
dedim. O da ‘’Diyet, esiri kurtarma ve bir Müslümanın bir kafir için
öldürülemeyeceği’’ dedi.([Buhari, Cihad ve Siyer,
172;Itk 11, Meğazi 12]
Ali (ra): Biz Resulullah (sav)`dan Kur`an-ı Kerim ve
bir de şu sahifede olandan başka bir şey yazmadık. (Bu sahifede bulunana
gelince) Resulullah (sav) buyurmuştu ki: "Medine Ayr dağı ile Sevr dağı
arasında kalan hudud içerisinde haramdır…’’ [Kütüb-i
sitte, hadis no:4598; Buhari, Fezailu’l-Medine 1, Cizye 10,17, Feraiz 21,
İ’tisam 5; Müslim, Hacc 467 (1370); Ebu Davud, Menasik 99 (2034,2035); Tirmizi,
Vela ve’l-Hibe 3 (2128)].[Bu rivayetin metni Buhari ve Müslim’e uygundur]
Ma’dan İbnu Ebu Talha (ra): Hz. Ömer (ra)
hançerlenince (yanına girdik ve) "Bize vasiyette bulun!" dedik. Ona
bizden başka vasiyet talebinde bulunan olmadı. "Size Allah`ın Kitabı`nı
vasiyet ediyorum, ona uyduğunuz müddetçe asla sapıtmazsınız…’’ dedi. [Kütüb-i sitte, hadis no:1742;Buhari, Ahkam 51;Müslim, İmaret 12
(1823);Tirmizi, Fiten 48 (2226);Ebu Davud, Harac 8 (2939)]
Ebu Hureyre (ra)bir gün çarşıya uğradı ve dedi ki:
"Mescidde Resulullah (sav)`ın mirası taksim edilirken ben sizleri burada
görüyorum." Herkes mescide gitti. "Taksim edilen bir şey göremedik,
sadece bazıları Kur`an okuyordu" dediler. (O da) "İyi ya Resulullah
(sav)`ın mirası zaten bu değil mi?" dedi. [Kütüb-i
sitte, hadis no:65; Heysemi, Mecma`u`z-Zevaid`de, Taberani`nin
el-Mu`ce`mu`l-Evsat`ından nakleder (1, 123, 124)
Veda hutbesinde bırakılan emanet: Kur’an [Buhari, Kitabu’l-Vesâyâ, 3 (2583); Müslim, 15/19 (1218); Ebu Davud,
İlim 10 (1905); İbn Mace, Menasik 76 (3074)]
"Size sadece Kuran'ı bırakıyorum; ona uyarsanız
yolunuzu şaşırmazsınız" [Müslim 15/19 (1218); Ebu
Davud 11/56 (1905); İbn Mace 25/84 (3074)]
Haram-Helal Kurandan ibarettir:
Selman-i Farisi(ra) ve İbnu Abbas(ra): Resulullah
(sav) buyurdular ki: "Helal, Allah Teala hazretlerinin kitabında helal
kıldığı şeydir. Haram da Allah Teala hazretlerinin kitabında haram kıldığı
şeydir. Hakkında sükut ettiği şey ise affedilmiştir. Onun hakkında sual
külfetine girmeyiniz." [Kütüb-i sitte, hadis
no:5164;Tirmizi, Libas 6,1726;İbni Mace, Et’ime 60, 3367]
İbnu Abbas (ra): Cahiliye halkı, bir çok şeyi (helal
addedip) yiyor, birçoğunu da pis addederek yemiyordu. Allah Teala hazretleri
Resulünü gönderdi, kitabını indirdi, helalini helal, haramını da haram kıldı.
Helal kıldığı helaldir, haram kıldığı haramdır, sükut buyurduğu da
aff(edilmiş)tir. İbnu Abbas, sonra şu ayet-i kerimeyi okudu: "(Ey
Muhammed!) De ki: "Bana vahyolunanda, leş, akıtılmış kan, domuz eti, -ki
pistir- ve günah işlenerek Allah`tan başkası adına kesilen hayvandan başkasını
yemenin haram olduğuna dair bir emir bulamıyorum. Fakat darda kalan -başkasının
payına el uzatmamak ve zaruret miktarını aşmamak üzere- bunlardan da yiyebilir.
Doğrusu Rabbin bağışlar ve merhamet eder" (En`am
145).([Kütüb-i sitte, hadis no:3935:Ebu Davud, Et’ime 31, 3800]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder